BUDOWA TWIERDZY SREBRNOGÓRSKIEJ
W rok po zakończeniu krwawej trzeciej wolny śląskiej, w 1764 r. zlecono realizację projektu pruskiemu podpułkownikowi Ludwigowi Wilhelmowi Regelerowi. Opracowany przez niego plan wraz z kosztorysem zaakceptował Fryderyk Wielki 29 IV 1765 r., który miał ostateczny wpływ na kształt twierdzy. Budowa trwała od 1765-1777 roku i prowadzona była w trzech etapach:
I. 1765-1768 r. - wzniesiono centralne elementy forteczne: Donjon, kazamaty galerii przeciwstokowej i bastiony pomocnicze - Kleszczowy, Nowomiejski, Gwiaździsty, Górny, Dolny i Kawalierę.
II. 1768-1771 r. - zbudowano wspomagające Donżon forty: Rogowy, Wysoka Skała, Ostróg oraz ich esplanady.
III. 1770-1777 r. - wykonano umocnienia Chochołów: Bateria Kazamatowa, Bateria Tarasowa, Reduta Skrzydłowa, Fort Chochoł Mały, Schron Mostu Lisiego, Flesz a w latach 1772-76 - koszary.
Do budowy twierdzy zbudowano tartak, cegielnię, wapienniki, wodociąg i liczne drogi transportowe. Mury forteczne zostały wykonane z wydobytego na miejscu kamienia. Cegłę wykorzystano jedynie do wykończenia wnętrz kazamat, wewnętrznego muru dziedzińca Donżonu i obu jego bram wjazdowych. Wszelkie narożniki, krawędzie i rynny wykonano z białego lub czerwonego piaskowca. Przy budowie twierdzy zatrudniano średnio 4 000 robotników z zachodnich Niemiec i Czech. Okoliczna ludność była zmuszana do pracy przy transporcie i budowie twierdzy. Łączny koszt budowy został oszacowany w XVIII w. na 4.145.000 talarów. Źródła XX wieczne podają niższą kwotę 1.573.000 talarów. W całej twierdzy znajdowało się łącznie 299 kazamat i 54 izby strzeleckie. Na wypadek wojny jej załogę miało stanowić 3 756 żołnierzy, a w razie potrzeby nawet 5 000. Artyleria forteczna składała się z 264 dział, haubic i moździerzy. Każdy Fort posiadał swoją studnię, istniała również piekarnia, browar, hodowano również zwierzęta, a w magazynach można było przechować żywność i opał na co najmniej trzymiesięczne oblężenie.
Do budowy i wyposażenia twierdzy pozyskano znajdujące się na miejscu olbrzymie bloki skalne. Twierdza otoczona była niegdyś fosami o głębokości do 22 m i murami które w najszerszym miejscu miały 12 m. Studnie forteczne były głębokie na 50-60 m. Prawdziwy chrzest bojowy to obrona oddziałów bawarskich i wittemberskich przed Francuzami w 1805 roku.
b/h/-2008 (moose 2010 za forty.pl)
W rok po zakończeniu krwawej trzeciej wolny śląskiej, w 1764 r. zlecono realizację projektu pruskiemu podpułkownikowi Ludwigowi Wilhelmowi Regelerowi. Opracowany przez niego plan wraz z kosztorysem zaakceptował Fryderyk Wielki 29 IV 1765 r., który miał ostateczny wpływ na kształt twierdzy. Budowa trwała od 1765-1777 roku i prowadzona była w trzech etapach:
I. 1765-1768 r. - wzniesiono centralne elementy forteczne: Donjon, kazamaty galerii przeciwstokowej i bastiony pomocnicze - Kleszczowy, Nowomiejski, Gwiaździsty, Górny, Dolny i Kawalierę.
II. 1768-1771 r. - zbudowano wspomagające Donżon forty: Rogowy, Wysoka Skała, Ostróg oraz ich esplanady.
III. 1770-1777 r. - wykonano umocnienia Chochołów: Bateria Kazamatowa, Bateria Tarasowa, Reduta Skrzydłowa, Fort Chochoł Mały, Schron Mostu Lisiego, Flesz a w latach 1772-76 - koszary.
Do budowy twierdzy zbudowano tartak, cegielnię, wapienniki, wodociąg i liczne drogi transportowe. Mury forteczne zostały wykonane z wydobytego na miejscu kamienia. Cegłę wykorzystano jedynie do wykończenia wnętrz kazamat, wewnętrznego muru dziedzińca Donżonu i obu jego bram wjazdowych. Wszelkie narożniki, krawędzie i rynny wykonano z białego lub czerwonego piaskowca. Przy budowie twierdzy zatrudniano średnio 4 000 robotników z zachodnich Niemiec i Czech. Okoliczna ludność była zmuszana do pracy przy transporcie i budowie twierdzy. Łączny koszt budowy został oszacowany w XVIII w. na 4.145.000 talarów. Źródła XX wieczne podają niższą kwotę 1.573.000 talarów. W całej twierdzy znajdowało się łącznie 299 kazamat i 54 izby strzeleckie. Na wypadek wojny jej załogę miało stanowić 3 756 żołnierzy, a w razie potrzeby nawet 5 000. Artyleria forteczna składała się z 264 dział, haubic i moździerzy. Każdy Fort posiadał swoją studnię, istniała również piekarnia, browar, hodowano również zwierzęta, a w magazynach można było przechować żywność i opał na co najmniej trzymiesięczne oblężenie.
Do budowy i wyposażenia twierdzy pozyskano znajdujące się na miejscu olbrzymie bloki skalne. Twierdza otoczona była niegdyś fosami o głębokości do 22 m i murami które w najszerszym miejscu miały 12 m. Studnie forteczne były głębokie na 50-60 m. Prawdziwy chrzest bojowy to obrona oddziałów bawarskich i wittemberskich przed Francuzami w 1805 roku.
b/h/-2008 (moose 2010 za forty.pl)